Extreem afzien in Extremadura!
Door: Geert
Blijf op de hoogte en volg Geert
16 September 2015 | Spanje, Plasencia
Zoals ik jullie gisteren al mededeelde, zou het vandaag wederom regenachtig zijn. Nou is regenachtig zacht uitgedrukt, want het was vanochtend extreem weer in Extremadura. Windkracht 5 tegenwind en dus regen op kop. Voordat ik goed en wel 10 km onderweg was, was ik nat tot op het bot. Niets was meer droog en ook mijn fototoestel had wat waterschade opgelopen. En de ochtend (08.00 uur) begon nog droog, waardoor ik een oerkreet sloeg van " het is droooooooooooooooog!!!!". Maar die pret was snel voorbij. De regen ging zo hard te keer dat ik moeite had mijn ogen open te houden. En toen moest het extreme van de tocht nog beginnen. Vandaag zou ik namelijk richting Arco de Caparra rijden, een Romeinse opgraving met triomfboog in de middle of nowhere. Meer afgelegen dan dit kan haast niet. Ik moest vanaf de doorgaande weg naar Zarza de Granadilla een slecht geasfalteerd weggetje volgen gedurende 13 km. Links en rechts van me alleen maar prairievlaktes met bomen, koeien, schapen of varkens. Soms een enkele boer, die het vee aan het checken was, maar verder helemaal niemand. Er zou maar iets met me gebeuren; wie zou me dan helpen? En daarbij dan nog die nimmer aflatende regen. Zo af en toe zocht ik de minimale beschutting van een boom op om een foto te kunnen maken van dit minder fraaie weer (en van mezelf). Nadat ik na 13 km niemandsland was gearriveerd bij Arco de Caparra, ben ik in de stromende regen de opgravingen gaan bekijken. Ik was toch al nat, dus wat maakt dat dan uit. Een aantal Spanjaarden ter plekke zag ik bedenkelijk kijken! Volgens mijn routeboekje moest ik na Arco het onverharde karrenspoor volgen en wel gedurende 7 kilometer. Van karrenspoor was vanwege de overvloedige regenval allang geen sprake meer. 'Stroompje' was beter op zijn plaats! Het was een en al plas en modder, zelfs zo diep, dat ik er met mijn fiets niet meer door kwam en pootje kon gaan baden! Maar aan die 7 kilometer kwam maar geen einde en nergens was een aanwijzing te zien dat ik goed zat. Ik ging aan mezelf twijfelen, maar die twijfel was snel voorbij toen ik in de verte een aantal wandelaars zag aankomen. Ik zat dus op het goede pad! Aan het einde van het karrenspoor moest ik de verharde weg oversteken en kreeg ik weer een slecht geasfalteerd weggetje van 9 km voor mijn kiezen. Toen pas bereikte ik weer de bewoonde wereld en tegelijkertijd ging ook de zon weer schijnen, zij het van zeer korte duur. Nadat ik weer in de bewoonde wereld was beland, kwam ik twee Nederlandse fietsers tegen, die van Sevilla naar Santiago onderweg waren. Ik heb hen gewaarschuwd voor het karrenspoor en zij zouden een omweg maken om dit pad te vermijden. Het was mijn bedoeling om in Galisteo te stoppen, maar dit plaatsje had weinig te bieden. Ietsje van de route lag Plasencia, een grotere stad met heel veel monumenten. Het leek me veel interessanter om deze te bekijken en daarom ben ik dus richting Plasencia gereden. Daar aangekomen (om 15.00 uur na exact 100 km) wilde ik me inchecken in een plaatselijke jeugdherberg, maar niemand was aanwezig. Ik had de avond van te voren nog gekeken op booking.com en er was nog volop plaats. Een andere gast die in het gebouw aanwezig was, wilde de beheerder wel bellen, maar die nam niet op. Ik besloot via wifi en booking.com een boeking voor deze herberg te doen en dat is mijn geluk geweest. Ondertussen had ik ook nog een mailtje naar de beheerder gestuurd, maar ook daar kreeg ik geen antwoord op. Na ruim 1,5 uur wachten Ricette gebeld met het verzoek om booking.com te bellen en te vragen wat te doen. Ook booking.com kreeg de beheerder niet te pakken. Uiteindelijk na 3 uur wachten (grotendeels in de regen) en via bemiddeling van booking.com vond ik een andere hostal. Snel gedoucht en de stad bekijken, want daarvoor was ik juist naar Plasencia gekomen. Ook nu weer was het de moeite meer dan waard. Inmiddels wat gegeten en ik zit nu op mijn kamer dit verhaaltje te typen. Morgen wordt het mooi weer en ga ik de alternatieve route (geen pelgrimsroute) nemen naar Trujillo. Ik rijd dan door het Parque Nacional de Monfragüe, dat beroemd is om zijn vale gieren en monniksgieren. Kan ik weer een dier aan mijn lijstje toevoegen! Voor vanavond slaap lekker en morgenvroeg weer gezond op!
-
16 September 2015 - 22:44
Betsy:
Zo zo weer een regendag achter de rug!!!! Het valt niet mee hè!!!! Nu hoop ik dat je morgen echt n mooie dag zult hebben, maar met vale gieren betwijfel ik dat , ha ha !!! Weer tot morgen en slaap lekker !!!! Truste
Groetjes!!!!!! X -
16 September 2015 - 22:48
Edith:
Brother, hier even een bericht van je zus. Ook ik heb weer genoten van je verhaal, maar wat lijken we toch weinig op elkaar. Ongelooflijk wat je allemaal onderneemt in je eentje. Nog 2 weken en dan kunnen we jouw verhalen weer uit je eigen mond horen. Voor nu: blijf goed voor je zelf zorgen, geniet en luister goed naar je lichaam. Wij kijken vanaf hier (vandaag ook in de regen) uit naar jouw verhalen. XXX -
16 September 2015 - 23:32
Maud:
Heee pap,
Nu dan ook eindelijk een berichtje van mij en Kevin! Dagelijks volgen wij je beide en genieten wij van de verhalen die je vertelt. Wat maak je veel mee, wat een ervaring! Wij proberen ons er regelmatig iets bij voor te stellen, maar dat is toch wel lastig haha! Het klinkt allemaal zo mooi, maar tegelijkertijd lijkt het ons ook enorm zwaar. Wij hebben dan ook respect voor wat je doet en zijn super trots op je!! Wij zijn benieuwd naar je verhalen en foto's als je weer thuis bent. Stiekem kijk ik daar nu toch wel al naar uit pap, mis je wel thuis. Het is namelijk toch een extra stukje gezelligheid dat ontbreekt. Ook kan ik nu mijn verhaal maar één keer doen in plaats van twee en dat is voor mij als kletskous toch ook wel een gemis. En zo zijn er nog heel wat redenen dat ik je graag weer thuis wil hebben. Maar die twee weken vliegen zo om. Dus pap, heel veel succes nog en wij duimen hier voor beter weer. Blijf goed naar je lichaam luisteren en geniet vooral, want dit maak je maar een keer mee! Wij denk hier aan je en blijven je volgen. Nogmaals: wij zijn trots op je! Hou van jou, en vanuit hier een dikke virtuele knuffel en kus!
Liefs Maud en Kevin -
17 September 2015 - 08:35
Léon En Tanja:
Hoi Geert!
Wat moet jij afzien! Ongelofelijk dat je na zo´n zware tocht bij aankomst op de bestemming toch nog kunt besluiten om "even door te fietsen" naar een wat mooiere plaats.
Bij het uitzetten van de tocht was het de bedoeling dat je naar het mooie weer toe zou fietsen, maar dat blijkt nu toch een stukje verder te zijn dan gedacht. Wel erg fijn dat je ondanks het slechte weer van nu toch kunt genieten van dat wat je tegenkomt.
Goed om in je verslagen te lezen dat je nu beter naar je lichaam kunt luisteren dan bij de vorige tocht. Tja, het klopt dus echt dat verstand met de jaren komt, bij de een iets eerder dan bij de ander ;)
We wensen je nog heel veel succes en plezier en hopen dat de zon zich wat vaker zal laten zien.
Veel groetjes! -
17 September 2015 - 19:51
Familie Van Galen:
Ja, Geert, ook in Spanje regent het wel eens, maar hier is het nu niet veel beter. Gelukkig zeggen ze altijd na regen komt zonneschijn en die regel zal in Spanje ook wel gelden. We wachten dus rustig het bericht af dat de zonnebrand weer uit de tas moest komen. Succes de volgende dagen.
groetjes, -
17 September 2015 - 21:05
Elly En Gerard:
Hoi Geert,
Geweldig dat je weer zo'n tocht aan het maken bent. Wij bewonderen je moed. Altijd gedacht dat je voor het goede weer ging, maar dat is klaarblijkelijk toch niet het geval. Maak een paar drijvers onder je fiets, dan gaat het wat gemakkelijker op beekjespaden. Hopelijk wordt het weer snel beter. Geniet van je tocht.
Groetjes
Gerard en Elly
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
